ఎలా మరచిపోగలను...!
అమ్మ ఒడిలో ఆప్యాయతను,
బావి గట్ల దగ్గర బాల్యాన్ని,
పిల్ల కాలువల వద్ద ప్రాణ స్నేహితులను,
పచ్చటి పొలాల మధ్య జీవిత పాఠాలను.
తలుచుకోకుండా ఉండగలనా...!
ఊరంతా చుట్టాలను,
ఊరేగింపుగా వచ్చే రథాలను,
ఆటపట్టించిన అల్లర్లను,
అలుపెరగని ఆట పాటలను.
బాధ పడకుండా ఉండగలనా...!
ఊరుని విడిచి పెట్టిన ఆ రోజులను,
బందాలంటూ లేని ఈ రోజులను,
వలస పోతున్న జనాలను,
ఊరిని వల్ల కాడు చేస్తున్న రాజకీయాలను,
డబ్బు తప్ప ప్రేమ లేని మనుషులను.
జీవితం ఒక అర్ధం కాని పుస్తకం...
జీవనం అంతులేని కావ్యం...
ప్రేమ మధురమయిన అనుభవం...
ద్వేషం అర్థం లేని అజ్ఞానం...
ఈ సృష్టి ఎంతో అందమయినది, విభిన్నమయినది..
ప్రతీది మనలా ఉండాలనుకోవడం స్వార్ధమే అవుతుంది..
ఒకవేల ఉంటే కొన్నాళ్ళకు మనకే మొహమొత్తుతుంది...
అందుకే ఈ సృష్టి విభిన్నమయినది, అందమయినది.
దేవునికి ఆభరణాల వలె, మనకు ఈ భందాలు భాద్యతలు..
స్వల్పమయిన కాలం లో ఈ అల్పమయిన ఆభరణాల కోసమేనా మన ఈ ఆరాటం..!
కన్ను తెరిస్తే జననం, కన్ను మూస్తే మరణం.. ఈ రెప్ప పాటు ప్రయాణానికి ఎందుకింత పోరాటం...!
తత్వాన్ని తెలుసుకోలేని వాడు తప్పులెంచుతాడు..
శాశ్వతమేదీ కాదు అని తెలిసి కూడా ఆశపడతాడు..
మనిషిని మనిషి గా చూడలేని వాడు అభ్యుదయం అంటూ ఆరాటపడతాడు..
ఓటమిని అంగీకరించలేని వాడు గెలుపు వెనుక పరుగెడతాడు..
భాధను భరించలేని వాడు ఆనందానికయి ఆశ పడతాడు..
ప్రేమను పంచలేని వాడు ఎప్పటికీ ప్రేమించబడడు...
నువ్వు అనుకునేదే కాదు జీవితం..
ఈ సృష్టి అనే పుస్తకంలో అదొక చిన్న కాగితం..
నీ చేతిలోనే ఉంటుంది అది మధురమయిన అనుభవం గా మిగులుతుందా, లేక అర్ధం లేని అజ్ఞానం గా మారుతుందా అని..!!
మీ................... సతీష్
ఒంటరి.. అవును, నేను ఒంటరి నే...
నువ్వు నా చెంత ఉండి కూడా ఒంటరినే అనే భావన కలిగినందుకు అవును నేను ఒంటరినే...
అవసరానికి మనం, ఆహ్లాదానికి మాత్రమే మన బంధం అని భావిస్తే.. అవును నేను ఒంటరినే...
దేహం దగ్గరగా.. మనసు దూరంగా..! అవును నేను ఒంటరినే...
ఎడారిలా నా మనసు, ఎండమావిలా నీ ప్రేమ.. అవును నేను ఒంటరినే...!
ఒక చిన్ని ఆశ నీ శ్వాసగా నేను మారాలని, నీ ఊపిరయి జీవించాలని. అది దురాశ అని తెలియగానే అవును నేను ఒంటరినే...!
అవును నీతో నేను ఒంటరినే, కానీ కాదు నాతో నేను...!
మూగపోయిన గొంతుకకు ఈ రోజే మాటలెందుకు వచ్చినట్లో...
సినిమా వాల్ పోస్టర్స్ చూసి జబ్బలు చరిచే నాకు, facebook వాల్ మీద కామెంట్ చేసే దైర్యం ఎందుకొచ్చినట్లో..
నాకోసం తప్ప ఆలోచించని నాకు, ఒక్కసారిగా దేశం గురించి బాధ ఎందుకు పుట్టుకొచ్చినట్లో..
నా సమస్య తప్ప ఏదీ పట్టని నేను, సామాన్యుడి సమస్యల గురించి ఆలోచిస్తున్నానెందుకో ..
ఈ రోజు చేసే పనిని పది రోజులు పొడిగించే నాకు, ఒక్కరోజులోనే దేశం మార్చాలి అనే ఆశ ఎందుకో..
దేశాన్ని పట్టించుకోని నాయకుడిని అస్సలు పట్టించుకోని నాకు, ప్రయత్నించే వాడిని ప్రశ్నించాలి అనే ఆత్రుత ఎందుకో..
నా పిచ్చి స్వేచ్ఛకు సంకెళ్లు వేసే ధైర్యం లేని నాకు, ఒక మంచి ఆశయానికి ఆటంకం కలిగించాలనే కోరిక ఎందుకో..
ప్రశ్నించాలనే ఆతృత ఉన్న నాకు, సమాధానం వినే ఓర్పు కూడా ఉండాలని ఆసిస్తూ...
మీ ....... సతీష్
ప్రేమకు రెండు హృదయాలను దగ్గర చేసే శక్తి మాత్రమే ఉంది..!కలిపే శక్తి లేదు...!!
-------కలిస్తే అవి హృదయాలెందుకు అవుతాయి.
బంధం ఇద్దరివ్యక్తులను మాత్రమే దగ్గర చేయగలుగుతుంది..!వ్యక్తిత్వాలను కాదు...!!
--------ఒక్కటి అయితే అవి వ్యక్తిత్వాలెందుకు అవుతాయి.
నీ యద లోతుల్లో భారాన్ని నింపుకొని ఉంటె....! ఇక ఆనందానికి తావెక్కడిది...!!
నీకు నువ్వు సరిహద్దులను గీచుకు కూర్చుంటే..! ఇక స్వేచ్ఛకు దారెక్కడిది...!!
అప్పుడు, మనసులోని అలలు నీ మాటలలో పోటెత్తుతాయి.. కంటిలోని కలలు కన్నీరుగా కరిగిపోతాయి...
నాకు నువ్వు అర్ధం కావట్లేదు అనడం అవివేకం.. ముందు నీకు నువ్వు అర్థమైతేనే కదా..!
నిన్ను నువ్వు ప్రేమించు.. ఆ తరువాతనే ఏదన్నా ఆశించు.
ప్రేమను పంచితే వచ్చే ఆనందం కొండంత, కానీ దానిని ఆశిస్తే వచ్చేది రవ్వంతే...
నీ మనసు అనే నీ ప్రతిబింబాన్ని నువ్వు చూడకలిగితే..! ఇక నీకేది ప్రతిభంథం కాబోదు...
ఇది నిజం.. ఇది నిజం.. ఇది నిజం.. ఎవరు ఏమన్నా... ఎవరు కాదన్నా... ఇది నిజం. నీకు నువ్వు మాత్రమే నిజం...!
మీ....... సతీష్.
మనిషి.... ఓ పెద్ద మనిషీ....!
రెండున్నర గంటల సినిమా కథ కాదు ఇది.. డెబ్బయి సంవత్సరాల అవినీతి...
అరవై సంవత్సరాల నిరీక్షణ కాదు ఇది.. ఒక అర్ధరాత్రిలో వచ్చిన మార్పు...
గతానికి భలి అయ్యావు, ప్రస్తుతానికి బందీనని భావిస్తున్నావు, భవిష్యత్తుకు సమిధనొక్కటి ఆహుతినివ్వలేవా...!!!
దేశానికి పట్టిన బురద కడుగుతున్నందుకు సంతోషించకుండా, ఆ కడిగిన బురద చినుకులు నీ మీద పడుతున్నందుకు బాధ పడుతున్నావా..!!
ఎవరో రావాలి, ఏదో చేయాలి అన్ని మారాలి అని వేచి చూసావు ఆ రోజు..! కానీ ఆ మార్పు తట్టుకోలేకున్నావు ఈ రోజు..!!
అమ్మ పేగు భంధాన్ని తెంచుకొని రావడానికి తొమ్మిది నెలలు వేచి చూసావు, కానీ అవినీతి దుర్గంధాన్ని తుడిచి పెట్టడానికి కనీసం తొమ్మిది రోజులు వేచి ఉండలేక పోతున్నావా..!!
వెయ్యి మయిళ్ల ప్రయాణమయినా ఒక్క అడుగుతో ప్రారంభం అన్నట్లు.. ఒక్క అడుగు ప్రయాణానికే వెయ్యి సమస్యలా..!!
మన దేశంలో చొరబడ్డ తెల్లవాడిని తరిమి కొట్టడానికే మన వాళ్లకే తొంబై ఏళ్ళు(1857-1947) పట్టిందే ... ఇక మన నర నరాల్లో పాతుకు పోయిన అవినీతిని పారదోలటం అంత సులభమా మిత్రమా..!!
We want free money in elections..!
We expect freebies from government..!
We always looks for the single magic that will totally change everything...!
But,
We don't want to take any risk for our country..!
We post free comments in social network..!
We don't follow any rules..!
We give free statements in front of Tv..!
We don't raise our voice when corruption happened...!!
మంత్ర దండం నుండి రాదు మార్పు... దానికి కావాలి కాస్త ఓర్పు.
అని ఆసిస్తూ మీ......... సతీష్.
